#22 Harry | cz.1

Imagin dla Ani  ♥ 

Poczułam promienie słoneczne na swoich plecach. Przykryłam się mocniej kołdrą i ledwie otworzyłam oczy. Mój wzrok powędrował na zegarek:7.40. Przeklęłam się w duchu. O 8.00 miałam być w pracy. Migiem zerwałam się z łóżka. Pobiegłam do łazienki. Zaczęłam szorować zęby jednocześnie związując włosy w niedbałego koka. Chwilę potem byłam już obok szafy wyciągając pierwsze lepsze ubrania. 7.47. Niezły czas. Chwyciłam za klucze i wybiegłam z domu wsiadając w autobus. Po 5 minutach drogi byłam obok kawiarni, w której pracowałam. Szarpnęłam za drzwi. Spojrzałam na zegarek : 7.59. Jest ! Zdążyłam. Przywitałam się z [I.T.P.], która stała już przy kasie.

- Mało co się nie spóźniłaś . – zaśmiała się

- Wiem. Zaspałam. – uśmiechnęłam się i pobiegłam na zaplecze się przebrać.

Założyłam czerwony fartuszek, po czym wróciłam do [I.T.P.]

- Jadłaś coś ?

- Nie .

- Zrobię ci kawę, a ty sobie weź jakieś ciastko albo kanapkę.

- Nie wzięłam ze sobą nawet kasy.

- No chyba żartujesz. Pracujesz tu. – zaśmiała się

- Ale jak szef mnie zobaczy …

- Nie zobaczy, bo go nie ma. Wyjechał gdzieś.

- No dobra. Ale jakby co to na ciebie . – zaśmiałam się i chwyciłam jakieś ciastko

- A tu twoja kawa.

- Dzięki, jesteś kochana.

- Nie ma za co . No i się zaczyna. Jedz, a ja ich obsłużę.

- Zaraz do ciebie dołączę . – powiedziałam patrząc na zbierających się ludzi.

Szybko zjadłam śniadanie i dołączyłam do [I.T.P.]. Ludzi było coraz więcej. A ja coraz bardziej miałam tego dosyć. Koło 14.00 zrobiłam sobie przerwę. Usiadłam na stołku stojącym na zapleczu i popijałam kawę. Usłyszałam dźwięk smsa. Spojrzałam na ekran :

Od: [I.T.P.]

Kończ sobie już tą przerwę, bo ja bym chciała zacząć swoją. A po za tym niezłe ciacho stoi w kolejce. W sam raz dla ciebie.

Uśmiechnęłam się do wyświetlacza. Wyrzuciłam kubek po wypitej kawie i pospieszyłam w stronę kasy. Zobaczyłam ciągnącą się w dal kolejkę. Podeszłam do przyjaciółki.

- No dobra. To możesz już iść. – oznajmiłam

- Haha. Nareszcie wymarzona przerwa. Powodzenia ! I nie żartowałam z tym ciachem. Poflirtuj z nim. Ma takie zajebiste loczki i śliczne oczy. – zaśmiała się i znikła mi z zasięgu wzroku.

Obsłużyłam zaledwie dwóch klientów i usłyszałam dźwięk smsa. Wykorzystując sytuację, że klientka grzebała w portfelu zajrzałam na wyświetlacz.

Od: [I.T.P.]

Po tej babce będzie to ciacho .Chcę się trochę pobrechtać z tego jak go barujesz, więc się postaraj.

Często flirtowałyśmy z przystojnymi facetami, żeby się trochę zabawić w czasie nużącej pracy. W końcu odrobina flirtu nie zaszkodzi. A po za tym dobrze wiedziałyśmy że i ja i [I.T.P.] wzbudzamy niemałe zainteresowanie wśród facetów. Z jedną różnicą. Ja zakochiwałam się nieszczęśliwie i nigdy nie byłam stała w związkach w przeciwieństwie do mojej przyjaciółki. Miała najlepszego chłopaka na świecie – Petera. Nieraz jej go zazdrościłam. Ale ona zawsze mnie pocieszała, że ja też znajdę tego jedynego. Tyle, że ja już traciłam nadzieję. Oderwałam się od myśli i zabrałam pieniądze z blatu wkładając je do kasy. Miałam plan co do tego chłopaka. Podniosłam głowę przygryzając wargę chcąc wzbudzić w emocje w chłopaku.  Ale szybko to cofnęłam, bo moim oczom ukazał się Harry. Tak ten Harry, którego kiedyś tak bardzo kochałam.

- [T.I.] ? – usłyszałam jego lekko zachrypnięty głos, który zawsze mnie tak pociągał.

-Eeemmm… Ttaakkkk. – wyjąkałam

- Nic się nie zmieniłaś. Nadal jesteś tak piękna jak kiedyś.

- Eee.. przepraszam. Szef mnie chyba woła. Muszę lecieć. Zawołam koleżankę. Pa –wybąkałam i wybiegłam na zaplecze

Słyszałam jego głos wypowiadający moje imię. Nie odwróciłam się.

- [I.T.P.] idź go obsłuż ! Proszę ! Potem ci wszystko wytłumaczę !

-Eee.. Okej . – odpowiedziała lekko zmieszana całą sytuacją

Wyszłam na taras i usiadłam na kartonie. Wyjęłam z fartuszka paczkę papierosów i odpaliłam jednego. Zaciągnęłam się mocno dymem i próbowałam zapomnieć o zaistniałej sytuacji. A raczej o NIM. Oparłam głowę o ścianę i wypuściłam dym z ust. Nagle poczułam pojedynczą łzę spływającą po moim policzku. W tamtej chwili wszystkie wspomnienia odżyły. Te szczęśliwe i te przez, które tak bardzo ucierpiałam. Czułam jakby wydarzenia z przeszłości wydarzyły się dosłownie przed momentem. Dzień w którym odszedł stał się nagle świeżą raną. Usłyszałam czyjeś kroki. Pomyślałam, że to [I.T.P.], więc zignorowałam ten fakt i spuściłam głowę w dół co chwila wypuszczając dym z ust. Czułam jak [I.T.P.] przede mną kuca.

- Znowu palisz ? – ku mojemu zaskoczeniu nie kucała przede mną [I.T.P.] tylko Harry

- Harry ? Co ty tu robisz ?

- Chciałem się z tobą jeszcze zobaczyć po tym jak uciekłaś. –powiedział i wyjął papierosa z moich warg – Przepraszam, ale obiecałaś mi kiedyś, że już nigdy nie zapalisz.

- A tak pamiętam.. – burknęłam czując na sobie jego wzrok. Podniosłam głowę i spojrzałam mu w oczy. Wciąż był tak zabójczo przystojny. Był tym Harrym, w którym się zakochałam. Lustrował każdy centymetr mojego ciała wprawiając mnie w zakłopotanie.

- Jesteś taka piękna. Te oczy, włosy, uśmiech … Kochałem to w tobie i nadal kocham – nie wiedziałam co powiedzieć, więc milczałam – Przyniosłem ci kawę. Dwie łyżeczki cukru i jedno pudełeczko mleczka do kawy. Takie jakie uwielbiasz, a przynajmniej uwielbiałaś.

- Dziękuję. Pamiętasz to jeszcze ?

- Jak mógłbym zapomnieć..

Uśmiechnęłam się i upiłam łyk kawy. Zapatrzyłam się w ciągnące się przed nami widoki. Spostrzegłam skrawek London Eye. Widziałam jak zaczęło się kręcić. Widocznie Harry też to zauważył, bo powiedział :

- Pamiętasz jak zabrałem cię na przejażdżkę London Eye, a ty nie chciałaś wsiąść, bo się bałaś, ale w końcu się zgodziłaś pod warunkiem, że przez cały czas będę trzymał cię w ramionach ?

- Oczywiście, że tak – zarumieniłam się na nagły przypływ wspomnień – To było świetne

- Cieszę się, że ci się podobało.

Po wypowiedzeniu tego zdania nastała między nami cisza. W końcu przerwał ją Harry:

- Chciałbym cię gdzieś zabrać. Zgódź się proszę.

- Nie. Nie mogę. Nie mam czasu. – odparłam szybko

-Nie możesz czy nie chcesz ?

- Harry, po tym co się między nami stało ?

- Chcę ci to wynagrodzić. Moje uczucia względem ciebie się nie zmieniły. Ja nadal cię kocham ! Rozstanie z tobą było najgorszą decyzją w moim życiu. Zdałem sobie sprawę, że nie umiem bez ciebie żyć. Jesteś dla mnie jak powietrze.. – powiedział to cały czas patrząc mi w oczy.

Poczułam jak moje oczy napełniają łzy.  Odeszłam od Harrego kilka kroków. Słyszałam jak za mną podąża. Stanął tuż przy moich plecach i odwrócił do siebie. Chwycił moje dłonie i powiedział:

- Przepraszam. Dajmy sobie drugą szansę. Obiecuję, że nie popełnię tego samego błędu co kiedyś i nigdy cie nie zranię.

Oparł swoje czoło o moje i zetknął nasze nosy razem. Chciał musnąć moje wargi, ale zaprotestowałam. Oczywiście, że chciałam znowu poczuć jego miękkie usta, ale jakaś cześć mnie odmawiała posłuszeństwa.

- Nie Harry.. Nie potrafię. Idź już. Muszę wracać do pracy.

- Dobrze, ale zastanów się jeszcze.

- Ok. Ale moja decyzja się raczej nie zmieni.

- Do zobaczenia – powiedział i zniknął mi z zasięgu wzroku

___________________________________________________________________

Hej :)

Miała być kolejna część Louisa, ale jest początek Hazzy. :p

Jak wam już Ola wspominała popsuła mi się klawiatura w laptopie, przez co muszę pisać ekranową. A to strasznie męczące. I z tego powodu imaginy będą pojawiać trochę rzadziej. ;(

Proszę o komentarze ;d  Bo dają ostrego kopa.

Jak czujecie się po ogłoszeniu niespodzianki 1D ? Ja się jaram i wierzę, że będzie u nas koncert ! 

~N