#19 Louis | cz.2

Wyszliśmy z mieszkania [I.T.P.]. Poczułam zimny podmuch powietrza odgarniający moje włosy do tyłu.

- Odprowadzę cię. Ciemno już. – uśmiechnął się do mnie

- Dzięki . – odwzajemniłam uśmiech

Szliśmy w ciszy, aż w końcu zapytałam :

- Jak to jest, gdy połowa ludzi mieszkających na Ziemi za tobą szaleje ?

- Hmm… Czasami jest to bardzo męczące, ale gdyby nie fani nas by nie było.

- Masz czasem tego dosyć ?

- Szczerze ? – spytał na co pokiwałam głową – Tak. Niektóre sytuacje są naprawdę niemiłe. Ale potem przypominam sobie, że to chcę robić w życiu i po prostu spełniam swoje marzenia.

- Taak . – mruknęłam zamyślona – O ! To mój dom. Wejdziesz ? – zaprosiłam go

- No nie wiem. Późno już.

- Moich rodziców nie ma.

- No dobrze.

Weszliśmy do domu. Louis rozglądał się po wnętrzu. Zapewne on mieszkał w jakiejś willi. Lubiłam swój dom i podobał mi się, ale nie było to na pewno co u niego.

- Ładnie, tu masz. Tak przytulnie. – powiedział

- Dzięki . – odparłam i zobaczyłam [I.T.S.] wbiegającą do salonu  - Hej, [I.T.S.] . To jest Louis . – powiedziałam wskazując na Lou

- Hej . Mam na imię Louis. A ty ?– powiedział Louis przykucając przy [I.T.S.]

- [I.T.S.]

- Ładne imię.

- Dziękuję.

- Co chcesz zjeść na kolację ? – spytałam siostry

- Eeee… Może tosty .

- No dobra. Idź się pobaw do pokoju, a ja je zrobię.

- A mogę iść z wujkiem Louisem ?

- Eee… Wujek chce odpocząć.

- Nie, nie . Pójdę z nią. – wtrącił się Louis

- Jak wolisz. Ale potem nie narzekaj. Ona potrafi dać niezłego kopa. – zaśmiałam się

- Na pewno nie będzie tak źle.

[I.T.S.] złapała Louisa za rękę i ciągnęła go po schodach do swojego pokoju. Zajęłam się robieniem tostów. I za chwilę były gotowe. Wzięłam porcję dla małej i popędziłam na górę. Drzwi jej pokoju były lekko otwarte. Stanęłam przy nich i spojrzałam przez szparkę. Louis wziął małą na barana i bawił się w samolot. Świetnie się z nią dogadywał. Uśmiechnęłam się na ich widok. Weszłam do pokoju.

- Widzę, że wy tu się świetnie bawicie. – uśmiechnęłam się

- A tak . Tak . Szkoda, że ciebie to ominęło . – powiedział Louis i ściągnął [I.T.S.] na ziemie 

- Wynagrodzisz mi to jakoś potem. – odparłam zadziornie – A tu masz tosty, [I.T.S.]. Zjedz je. A my z Lou idziemy na dół. Jak wrócimy to idziesz spać.

- Ok. A wujek nie może ze mną zostać ?

- Nie. Bo wujek też musi zjeść. – odpowiedziałam ciągnąc Louisa za rękę, żeby się nie wymigał.

Ja w końcu też chciałam spędzić z nim trochę czasu. Wyciągnęłam go z jej pokoju kierując się do salonu.

- Widzę, że jesteś zazdrosna – powiedział łobuzersko

- Ja ? O kogo niby ? – spytałam

- O [I.T.S.]

- Przecież ona nawet skończonych 5 lat nie ma. – zaśmiałam się

- Co z tego . Nie chciałaś, żebym z nią został. Chciałaś pobyć ze mną sam na sam.

- Myśl sobie co chcesz . – zarumieniłam się – Częstuj się tostami.

- Mmm… ładnie pachną ! Ciekawe czy smakują tak samo ? – ugryzł tosta po czym dokończył – Zdecydowanie tak

- Dzięki.

- Hahh . Nie umiesz jeść. Ubrudziłaś się . – zaśmiał się Louis przez co zapiekły mnie policzki

- Nie prawda !

- Chyba muszę cię nauczyć !

- No dawaj.

- A więc otwórz buzię.  – wykonałam jego polecenie, a on włożył mi kawałek tosta do buzi. – No widzisz tak to się robi.

- Udowodnić ci, że ty nie umiesz nawet jak ktoś cię uczy ?

- Tak .

- No to otwórz buzię. – wykonał polecenie, a ja przycisnęłam Tosta do jego twarzy brudząc go sosem.

- Ej !

- Haahh . LOUIS ! Nie umiesz jeść !

- To ty nie umiesz karmić ! 

- Już zjadłam – nagle do pokoju weszła [I.T.S.] – [T.I.], czemu wujek jest taki brudny ?

Zachichotałam pod nosem.

- Wiesz [I.T.S.], bo twoja siostra jest bardzo niegrzeczna i mnie pobrudziła

- Nieprawda !

- Prawda !

- Nieważne. [I.T.S.], musisz iść już spać. Chodź.

- A wujek pójdzie z nami ?

- Tak, wujek pójdzie z wami – odparł Louis

- A przeczytacie mi bajkę ?

- Tak . – odpowiedzieliśmy równo

Louis poszedł do sypialni [I.T.S.], a ja zaprowadziłam ją do łazienki. Po umyciu i przebraniu małej skierowałyśmy się do Louisa.

- No dobra księżniczko jaką bajkę chcesz ? – zapytał Lou

- Królewnę Śnieżkę !

- Ok.

Czytaliśmy książkę [I.T.S.], a ona powoli zasypiała.

- […] Książę podszedł do dziewczyny i chcąc ją pocałować, lekko ją uniósł. Wówczas z jej ust wypadł kawałek zatrutego jabłka, a Śnieżka otworzyła oczy i uśmiechnęła się do swego wybawcy. Książę oświadczył się królewnie, a jej odpowiedź brzmiała: tak. I żyli długo i szczęśliwie. – zakończył Lou

- No, a teraz idź spać.

- Nie pójdę dopóki nie odegracie mi tej sceny. – zażądała

- Nie..

- [T.I.], czemu nie ? Ja bym z chęcią ją odegrał. – zaśmiał się Louis na co go uszczypnęłam

- No właśnie ! – krzyknęła uradowana [I.T.S.]

- Okej . Tylko szybko. – odparłam

- No to się kładź .

- Po co ?

- Jesteś Śnieżką.

- A tak . – odparłam i położyłam się na ziemi zamykając oczy

- Ach księżniczko ! Jakaż ty piękna ! Muszę cię uratować ! – wczuł się Louis przez co zachichotałam

Chwilę później poczułam jego miękkie wargi na moich. Odwzajemniłam pocałunek. Nie chciałam, żeby się kończył. Lou przedłużał go. Nagle przypomniałam sobie, że [I.T.S.] się na nas patrzy. Prędko oderwałam się od Louisa.

- Ach, dziękuję ci książę! Jesteś niesamowity !

- Czy zostaniesz moją żoną ? – uklęknął Lou

- Oczywiście. – odparłam i Lou znowu wpił się w moje wargi, ale ja szybko je odepchnęłam z faktu, iż moja siostra wciąż się na nas gapi – Dobrze. Odegraliśmy ci tą scenę, więc teraz idź spać.

- Dobranoc. – powiedział Lou

- Dobranoc – odparła [I.T.S.]

Wyszliśmy z jej pokoju zgaszając w nim światło i zamykając drzwi.

- Muszę przyznać, że świetnie całujesz – powiedział Lou przez co się zarumieniłam i nic nie odpowiedziałam – Chętnie bym to powtórzył. – powiedział opierając mnie o ścianę

Czułam jego oddech. Stał przede mną w niebezpiecznej odległości i wpatrywał się we mnie tymi swoimi pięknymi oczami. Nie wytrzymałam. Musiałam to zrobić. Naparłam na niego swoimi ustami. A on od razu odwzajemnił mój ruch. Powędrowałam dłońmi na jego włosy i pociągnęłam go za końcówki, przez co cicho jęknął. Poczułam jego dłonie na moich biodrach. Całował tak namiętnie. Czułam, że pokochałam tego debila w zaledwie kilka godzin. Nie wiem jak on wpływał na inne dziewczyny, ale na mnie zdecydowanie jak narkotyk. Niechętnie oderwałam się od niego, na co powiedział :

- No nie .. Znowu ? Przecież już wspominałem, że chcę to powtórzyć !

- [I.T.S.] śpi.

- Nie uprawiamy seksu – powiedział – jeszcze – dokończył .

Uderzyłam go lekko w tors. Zaśmiał się cicho i odparł :

- Dobra, dobra. Zaczekam.

- Nie mogę się po prostu doczekać  - odpowiedziałam sarkastycznie

- Niedługo będziesz mówić to niesarkastycznie – zaśmiał się

- Przestań ! – krzyknęłam

- Dobra, dobra . Już koniec. Niestety musze już wracać, bo mamy jutro ważne spotkanie rano. Ale nie martw się księżniczko spotkamy się jutro. Muszę przedstawić cię chłopakom. Padną z wrażenia. I dokończymy to czego dziś nie pozwoliłaś mi zrobić.

- Ehee… Jasne . – odpowiedziałam i odprowadziłam go do drzwi

- Pa skarbie ! Kocham cię . – powiedział nagle

- Ja ciebie też – nie wahałam się nad odpowiedzią

I znowu mnie pocałował, lecz ja szybko go odepchnęłam.

- Masz jutro ważne spotkanie. – przypomniałam i wypchnęłam go z mieszkania

- Do zobaczenia – odparł

- Pa . – uśmiechnęłam się i zamknęłam drzwi.

Naparłam na drzwi i osunęłam się po nich. Wyjęłam komórkę z kieszeni i napisałam do [I.T.P.].

Randkę z Tomlinsonem uważam za udaną. Można stwierdzić, że jesteśmy razem. Jutro opowiem ci o szczegółach. ! ;p

Uśmiechnęłam się pisząc te słowa i kliknęłam wyślij. 

________________________________________________________________________
Hej ;) 

I oto dodaję drugą część Louisa. 

Piszcie jak wam się podoba, bo bardzo mi zależy na opiniach .

Zaczęłam pisać Harrego, więc niebawem się on pojawi ;p 

CZYTASZ = KOMENTUJESZ 
                                                                                                                             ~N