#2 Harry

Drrr…Drrrr…Drrr… Pomyślałam sobie: Co to do cholery ma być ?! Po chwili zdałam sobie sprawę, że odezwał się mój budzik. Oznaczało to, że powinnam wstać i zacząć się szykować do szkoły. Była 6:45. Postanowiłam „pospać” sobie jeszcze jakieś 15 minut. Ale nie było mi to dane, bo zaraz usłyszałam głos Klaudii :

- [T.I] wstawaj ! Znowu się nie wyrobisz!

-Zaraz ! – mruknęłam jeszcze do końca nieprzytomna .

Wreszcie wytoczyłam się z łóżka i udałam się w stronę łazienki napotykając się na kapcie. Usłyszałam głośny śmiech Klaudii, ale niezbyt się tym przejęłam. Stanęłam przed lustrem wpatrując się w dziewczynę z podkrążonymi oczami i burzą na głowie. Odkręciłam wodę i ochlapałam nią twarz, po czym chwyciłam szczoteczkę do zębów i zaczęłam szorować nią zęby. Potem wzięłam szczotkę i próbowałam doprowadzić włosy do przyzwoitego stanu. Już nieco bardziej przytomna niż kilka minut wcześniej udałam się do kuchni. Zobaczyłam na stole tosty i herbatkę. To sprawa Klaudii. Pomimo, że była ode mnie młodsza gotowała naprawdę dobrze i to ona zwykle przygotowywała mi śniadanie, czego nie miałam jej za złe. Wsunęłam jedzonko i popędziłam do swojego pokoju. Otworzyłam szafę i wybrałam różowe rurki, szary sweterek z minką i czarne vansy. Byłam gotowa. Zarzuciłam plecak na ramiona, chwyciłam klucze i wyszłam. Zaszłam po Vicki. Zaczęła gadać o jakże ciekawym serialu. Udałyśmy się w stronę bloku Ann. Ta znowu zaczęła narzekać na to, że wciąż się spóźniamy. No i w końcu byłyśmy przy schodkach gdzie czekała na nas Alex. Ona na szczęście nic nie mówiła, co mi ulżyło. Pomimo tego, że każda z nas była inna uwielbiałam spędzać z nimi czas. Miałyśmy naprawdę dziwne pomysły… Po kilku minutach znalazłyśmy się w szkole . Pierwsza była matma . Siedziałam z Ann. Zaczęłyśmy nabijać się z różnych dziwnych rzeczy, gadać o naszym wspólnym kochanym serialu i tak dalej. Miałyśmy mnóstwo wspólnych tematów, które nigdy się nie kończyły.Z rozmowy wyrwała nas nauczycielka:

-[T.I.] podejdź do tablicy rozwiążesz nam ten przykład

Ann prychnęła pod nosem. Uszczypnęłam ją śmiejąc się i podeszłam do tablicy rozwiązując przykład. Wróciłam na miejsce i pokazałam jej język, a ta udawała, że jest obrażona. Jej foch nie trwał jednak długo, bo zaraz wypytywała się czy zwiejemy z wfu. Powiedziałam jej, że się zastanowię. I wtedy usłyszałyśmy dźwięk dzwonka. Powędrowałam pod klasę, w której miała odbyć się biologia. Usiadłam pod drzwiami razem z Alex i Ann. Spytałam ich czy dałyby mi spisać pracę domową. Alex zwinnie wyjęła zeszyt i podała mi go. Otworzyłam go i zobaczyłam notatkę na 4 strony !

-O matko Alex dłużej nie mogłaś tego opisać !! – spytałam

-Oj przestań… Są tu wszystkie informacje, które powinny tu być. – odpowiedziała tłumacząc się.

-Masz [T.I.]. Moja notatka jest pewnie sto razy krótsza. – wtrąciła się Ann śmiejąc się i podając mi zeszyt - Z resztą czego mogłaś się spodziewać po Alex. Wiesz, że jak się rozpisze to już nie skończy. A po za tym to jedna z najlepszych uczennic w szkole . – dodała czochrając włosy Alex.

Miała rację. Czasem zastanawiałam się jak ona to robi, że nie musi się uczyć do takiego sprawdzianu z geografii i dostaje 5. Skończyłam przepisywać biologię i zadzwonił dzwonek na lekcje. Weszłam do klasy i usiadłam w ławce z Alex i Ann. Moje przyjaciółki pogrążyły się w rozmowie, a ja siedziałam spoglądając w okno niezbyt zainteresowana wszystkim co się działo wokół mnie. Słońce dostające się do znudzonej klasy dostarczało mi miłego ciepła, a śpiew ptaków, które pięknie podkreślały aurę słonecznego dnia choć odrobinę uśmiechu na mojej zmęczonej pragnącej odpoczynku twarzy. Nagle usłyszałam głos nauczycielki:

-Możecie się spakować.  [T.I.], podejdź do mnie na chwilkę.

Zdziwiłam się. Nie wiedziałam o co może jej chodzić. Chwyciłam plecak i podeszłam do niej.

- Mam dla ciebie pewną propozycję . Oczywiście, jeśli się zgodzisz postawię ci dodatkową ocenę . Mogłabyś przyjść do mojej klasy na przerwie obiadowej ? Opowiem ci o niej, dobrze ? 

- No dobrze .

- A więc do zobaczenia . – powiedziała z uśmiechem na twarzy .

- Do widzenia – odparłam i wyszłam z klasy zastanawiając się jak będzie wyglądała jej propozycja.

Nadeszła przerwa na której miałam spotkać się z nauczycielką biologii. Udałam się do jej klasy. Stanęłam przed drzwiami sali, wzięłam oddech, zapukałam po czym weszłam. Zauważyłam biolożkę razem z przystojnym chłopakiem, który przykuł mój wzrok. Miał brązowe loczki i zielone oczy. Podobał mi się. I to bardzo. Kiedy zauważył, że mu się przyglądał uśmiechnął się do mnie. Oblałam się rumieńcem i odwzajemniłam uśmiech.

- Poznajcie się. To jest Harry, a to [T.I.] – oznajmiła nauczycielka – [T.I.] zapewne zastanawiasz się po co cię tu sprowadziłam, a więc Harry ma dosyć duże zaległości z biologii. Opuścił kilka lekcji i pogorszył się w nauce. Postanowiłam, że może mogłabyś mu pomóc. Ostatnio nieźle sobie radzisz.

- Jeśli chcesz będę ci płacił – odparł Harry

- Emmmm…. Właściwie to mogłabym udzielać mu korków, ale nie chce zapłaty . I jak często miałyby się one odbywać ?

- To już zależy od was. – powiedziała nauczycielka

- Może 2 razy w tygodniu ? – zapronował Harry

- Okej. Mi pasuje.

- No to jesteśmy umówieni. Bardzo ci dziękuje [T.I], a ty Harry mam nadzieję, że skorzystasz z pomocy [T.I.] i będziesz traktował te lekcje poważnie. A teraz muszę już iść. Szczegóły omówicie między sobą. Do widzenia.

Nauczycielka wyszła z klasy zostawiając nas samych. Zobaczyłam, że Harry mi się przyglada. Zawstydziłam się i spuściłam głowę w dół.

- Jeśli chodzi o te korki to możemy spotykać się u mnie na przykład we wtorki i piątki. Pasuje ci ? – zaproponował Harry

- Tak . A kiedy chcesz zacząć ?

- Może od dzisiaj. Podasz mi swój adres to przyjadę po ciebie? – odpowiedział uśmiechając się i przyglądając się moim oczom

- Okej . – powiedziałam dyktując mu adres mego zamieszkania

- Dzięki . O której po ciebie wpaść ?

- Może o 17 ?

- Świetnie. Do zobaczenia . Nie mogę się doczekać naszego kolejnego spotkania . – odparł puszczając mi oczko i sprawiając, że po raz kolejny zaczerwieniłam się po czym wyszedł z klasy zostawiając mnie zupełnie zdezorientowaną.

„Nie mogę się doczekać naszego kolejnego spotkania” – co to miało być ? Szczerze powiedziawszy spodobało mi się to. On sam też mi się spodobał już od pierwszego wejrzenia.

Była 16.30. Miałam jeszcze całe pół godziny do przyjazdu Harrego . Pomimo, że to nie była randka chciałam wyglądać ładnie. Popędziłam do łazienki z zamiarem zrobienia sobie lekkiego makijaż. Minęło 20 minut i byłam gotowa. Stałam przed oknem niecierpliwie wyczekując chłopaka, w którym się chyba zauroczyłam. Nagle ujrzałam czarne porsche, z którego wysiadał Harry. Serce zabiło mi mocniej. Chwyciłam wcześniej naszykowaną torbę, w której były książki, bo w końcu mieliśmy się uczyć i zeszłam na dół. Usłyszałam dźwięk dzwonka. Ostatni raz spojrzałam w lustro i otworzyłam drzwi.

- Hej . Ładnie wyglądasz – odparł Harry przypatrując się każdemu centymetrowi mojego ciała i opierając się o framugę drzwi

- Hej. Dziękuję. To co jedziemy ? – spytałam z uśmiechem

- Jasne. – odpowiedział

Ruszyliśmy w stronę jego auta. Harry otworzył mi drzwi, a ja lekko zarumieniłam się i podziękowałam. W środku jego samochód robił wrażenie nie gorsze niż na zewnątrz. Był nieźle wypasiony i na pewno drogi. Całą drogę przesiedzieliśmy w ciszy, którą zagłuszał jedynie szmer silnika. Zatrzymaliśmy się pod ładnym, dużym domem. W środku też mi się podobało. Wszystko było takie idealne i zadbane.  Powędrowaliśmy w stronę jego pokoju.

- Napijesz się czegoś ? – zapytał, a ja jedynie kiwnęłam głową

Wyszedł z pokoju, a ja przypatrywałam się wnętrzu. Miało beżowy odcień ścian i ciemnoczekoladowe meble. Podeszłam do komody przyglądając się kolorowym fotografiom. Między rożnorakimi ujęciami mój wzrok przykuło zdjęcie na którym widniał Harry z jakąś dziewczyną. Posmutniałam. W głębi duszy miałam nadzieję, że między nami coś będzie. Nagle Harry wszedł do pokoju i stanął tuż za mną.

- Podobają ci się ?

- Tak, są bardzo ładne. – odparłam – To co zabieramy się do pracy ?

- Jasne. Siadaj .

Próbowaliśmy się uczyć, ale nasze rozmowy cały czas schodziły na inne tematy i nie miały końca. Dowiadywialiśmy się nowych rzeczy poznając siebie bliżej. Poczucie humoru ani na chwilę nas nie opuszczało. Zainteresowania zostały sobie przedstawione, a towarzystwo Harrego powodowało, że uśmiech nie opuszczał mojej twarzy.  Po jakiejś godzinie odpuściliśmy sobie naukę. Usiadłam na kanapie wzdychając. Nagle zobaczyłam, że Harry wpatruje się we mnie i uśmiechnęłam się.

- Uroczo wyglądasz, gdy się uśmiechasz – powiedział uśmiechając się zawiadacko.

- Dziękuję . – odpowiedziałam czując, że oblewa mnie fala gorąca

Oparłam się o ścianę wbijając wzrok w wiszący na ścianie obraz z widokiem na Londyn. Zauważyłam, że Harry przybliżył się do mnie tak, że nasze ciała stykały się ze sobą. Przekręciłam głowę w jego stronę. Harry zrobił to samo. Nasze twarze zetknęły się ze sobą. Uczucie ogarniające mnie w tamtym momencie nie było do opisania. Poczułam delikatny, miły dreszcz przechodzący po moim ciele. Zanurzyłam się w jego nieziemskich zielonych oczach. I wtedy to się stało, Harry połączył nas w początkowo delikatny, ale z chwilą przerastający się w namiętny, pełen uczucia pocałunek. Zamknęłam oczy oddając się chwili jakbym chciała upewnić się, że staje się ona rzeczywistością. Chłopak oderwał się od moich ust mówiąc:

- Widząc cię dzisiaj rano poczułem takie dziwnie przyjemne uczucie. Sprawiłaś, że zapomniałem o całym otaczającym nas świecie. Liczyłaś się tylko ty. Nie mogłem oderwać od ciebie wzroku. Zanurzałem się w twoich pięknych brązowych oczach myśląc tylko o tobie. Wpływasz na mnie jak żadna inna dziewczyna. Wiem, że znamy się zaledwie kilka godzin, ale ja się w tobie zakochałem. Możesz mi odmówić, ale chciałabyś zostać moją dziewczyną ? Jeśli chcesz…

Nie dałam mu dokończyć, bo po raz kolejny wpiłam się w jego usta. Rozkoszowałam się słodkim smakiem jego ust.

- Może być taka odpowiedź ? – zapytałam uśmiechnięta

- Taka wersja nawet bardziej mi odpowiada. – odpowiedział z zadowoleniem splatając nasze palce

- Wiesz, ja poczułam dokładnie to samo dziś rano. Ale ta dziewczyna na tym zdjęciu...? – wskazałam na zdjęcie, które wcześniej oglądałam na komodzie

- Gemma ? To moja siostra.  – powiedział, a ja poczułam, że zrobiło mi się lekko na sercu.

- Jeszcze rano przekonana byłam, że to będzie zwyczajny dzień, a ty tymczasem zmieniłeś go w najpiękniejszy w moim życiu. Dziękuje Harry.

- Kocham cię [T.I.].

- Ja ciebie też Harry.

Połączyliśmy się w namiętnym pocałunku. Do dzisiaj ten wieczór należy do najpiękniejszych. Za kilka dni stanę przed ołtarzem w białej sukni przysięgając dozgonną miłość najukochańszemu chłopakowi na świecie. Niedługo moje nazwisko będzie brzmiało Styles, a na świat przyjdzie mała Darcy. I bedziemy życ długo i szczęśliwie. Jak w bajce.

_________________________________________________________________________________

Siemka ;) Mam na imię Natalia. Jest to mój debiut, więc nie jest jakiś zajebisty. Osobiście mi się nie podoba, ale mam nadzieję, że z czasem moje pomysły będą coraz lepsze i będą się wam podobać.

CZYTASZ=KOMENTUJESZ

~N